Pessary to wkładki dopochwowe, wykonane z elastycznego, antyseptycznego silikonu, które mogą być stosowane w leczeniu nietrzymania moczu i obniżeniu narządu rodnego. Osobnym rodzajem są pessary położnicze stosowane w niewydolności szyjki macicy w ciąży. Istnieją różne rozmiary oraz kształty pessarów. Umożliwia to indywidualny dobór wkładki do warunków anatomicznych i dolegliwości pacjentki. Pessary stosowane w problemach ginekologicznych mają kształt pierścienia, talerzyka lub sześcianu.

Wskazania do stosowania:

1. Obniżenie macicy i pochwy, wypadanie macicy i pochwy, tyłozgięcie macicy.

2. Nietrzymanie moczu.

3. Niewydolność cieśniowo-szyjkowa, profilaktyka porodów przedwczesnych.

4. Leczenie uciskowego częstomoczu u ciężarnych.

5. Leczenie schorzeń związanych z utrudnionym odpływem moczu w ciąży.

6. Leczenie zespołów bólowych miednicy mniejszej.

Doboru kształtu i rozmiaru pessara dokonuje lekarz ginekolog, za każdym razem biorąc pod uwagę indywidualne dolegliwości pacjentki, jej budowę anatomiczną, siłę mięśni miednicy mniejszej, możliwości samoobsługi. Niezwykle ważny jest właściwy dobór rozmiaru wkładki. Zbyt mała nie będzie spełniać swego zadania i będzie wysuwać się z pochwy. Zbyt duży pessar będzie stwarzał uczucie dyskomfortu w pochwie, może utrudniać oddawanie moczu i będzie sprawiał kłopot przy zakładaniu i wyjmowaniu. Dobór właściwego pessara wymaga czasem kilku wizyt u lekarza. W doborze właściwego pessara może pomóc USG dna miednicy.

Podparcie obniżonego narządu rodnego może czasem prowadzić do ujawnienia się ukrytego nietrzymania moczu. Pacjentka obwinia wówczas wkładkę o pogorszenie komfortu życia. Tymczasem obniżenie ścian pochwy może prowadzić do zaginania cewki moczowej, co maskuje nietrzymanie moczu. Odprowadzenie narządu rodnego na jego właściwe miejsce ujawnia istniejące nietrzymanie moczu. Taka sytuacja wymaga zmiany rodzaju pessara lub leczenia operacyjnego.

Sposób zakładania

Dzięki elastyczności pessar daje się ściskać i zginać co umożliwia jego założenie do pochwy. Lekarz ginekolog udziela wskazówek jak zakładać i wyjmować wkładkę. Najłatwiej założyć samodzielnie pessar w pozycji stojącej z jedną nogą ustawioną na krześle lub brzegu łóżka. Taka pozycja umożliwia dobry dostęp do wejścia do pochwy i możliwość głębokiej penetracji pochwy. Część pacjentek preferuje do zakładania wkładki pozycję leżącą.

Czas noszenia wkładki w pochwie zależy od jego rodzaju, dolegliwości oraz ogólnego stanu pacjentki. Najlepiej wyjmować pessar na noc a zakładać na dzień. W ten sposób zapobiega się infekcjom, upławom i odleżynom. Niektóre rodzaje pessarów mogą być wyjmowane raz w miesiącu. Jest to szczególnie ważne u osób starszych i mających problemy z samoobsługą. Wyjęty pessar należy umyć ciepła wodą z mydłem. Przy stosowaniu wkładek zaleca się używanie dopochwowo kremów zawierających estrogeny, które poprawiają stan i elastyczność śluzówki pochwy. Sama wkładka powinna być przed założeniem posmarowana niewielką ilością zaleconego przez lekarza kremu.

Pessary stanowią dobrą alternatywę do leczenia operacyjnego nietrzymania moczu i obniżenia narządu rodnego. Jest to szczególnie ważne dla pacjentek nie wyrażających zgody na operację lub posiadających przeciwwskazania do zabiegu ze względu na ogólny stan zdrowia i choroby współistniejące.

Materiały do pobrania

Informacja dla pacjentki

Wypadanie pochwy i macicy - perespektywa ginekologiczna

Ćwiczenia mięsni dna miednicy

Ulotka informacyjna